Δεν ξέρω σε πόσους άρεσε το παρθενικό άρθρο του bar time stories, αν εσύ είσαι ένας από δαύτους που δεν τους άρεσε, νομίζω έχεις μπει στο νόημα, που σε συνδέω τώρα.http://en.wikipedia.org/wiki/Cairo,_Egypt
Θέλω να ασχοληθώ με ένα είδος που δυστυχώς δεν απειλείται με εξαφάνιση. Πρόκειται για τον υπερδιαγαλαξιακό bartender vlakakus-vlakakus. Απαντάται σε ανήλιαγα και βουερά μέρη και χαρακτηρίζεται από το άγριο ύφος και το μούσι 3 ημερών.
Ότι και να του παραγγέλλεις, θα έχει το ίδιο ξινισμένο ύφος και θα σε εξυπηρετήσει το ίδιο αθλία. Ο vlakakus-vlakakus, όταν θα θελήσει να αναπαραχθεί, παίρνει ένα λάγνο αγελαδινό βλέμμα, μια βραχνή φωνή βγαλμένη από β΄ διαλογής τσόντα, ενώ κατά την περίοδο της σπερματοωρηξίας, μαρκάρει την περιοχή του με αλκοόλ που χύνεται από το παραγεμισμένο σφηνάκι που προσφέρει στην παρτενέρ του.
Η κορύφωση του φλερτ, φτάνει όταν ο vlakakus-vlakakus κάνει επίδειξη , στο θηλυκό του είδους του, των ικανοτήτων του στην τέχνη του cocktail, (ο θεός ας το κάνει), διανθίζοντας την ‘τεχνική’ του με κάθε είδους παπαριά που κάνει download στην κούτρα του, σχετικά με το αλκοόλ.
Εκείνη την στιγμή παραγγέλλεις 2 gin tonic ακόμα, για να λάβεις την απάντηση
«-Έχω δουλειά, σε λίγο»
«-#@$%$#!^&*^%$#$@!#%$%»
Η στείρωση ίσως αποτελεί μια λύση...
Υπεύθυνος για όλα αυτά δεν είναι τόσο ο vlakakus-vlakakus, όσο ένα άλλο ΖΩΟ, ο paparas-paparas, η αλλιώς αφεντικό του vlakakus-vlakakus, του οποίου το είδος θα περιλάβω άλλη φορά…
Ένα gin tonic δεν θα ήταν κακή ιδέα..